Evig Pint

Drugi studyjny album zespołu zawiera 12 utworów. "Die Polizei" - piosenka, która została zaprezentowana publiczności podczas koncertów już pod koniec 2001 r. ostatecznie nie znalazła się na płycie albowiem zespół zadecydował, że wersja studyjna nie odda w pełni jej charakteru i będzie wyłącznie wykonywana podczas koncertów (z czasem grupa zmieniła jednak zdanie i utwór ten znalazł się na płycie Våre demoner z 2009 r.)

Na "Evig Pint" znalazły się za to dwa inne znane już publiczności z koncertów grupy utwory: "Salt og pepper" - po raz pierwszy zagrany w lutym 2002 r. i "Djevelens orkester", który miał swoją premierę koncertową jesienią 2002 r. Piosenkę tytułową - "Evig pint" - zespół zagrał po raz pierwszy podczas występu na gali rozdania nagród Spellemanprisen, a kolejny utwór - "Di grind" - jeszcze przed ukazaniem się albumu można było ściągnąć za darmo ze strony internetowej grupy.

Płyta, podobnie jak "Ompa til du dør" nagrana została w Duper Studio w Bergen, a producentami byli Jørgen Træen i Janove Ottesen.

"Evig pint" ukazała się w lutym 2003 r., debiutując na pierwszym miejscu norweskiego zestawienia najlepiej sprzedających się albumów i pozostając na liście przez 14 tygodni, a więc znacznie krócej niż "Ompa til du dør".

Recenzenci przyjęli album życzliwie, choć już nie tak entuzjastycznie jak debiutancki.

Nie oznacza to jednak, że "Evig Pint" jest gorszy od swojego poprzednika - zadziałało tu raczej "prawo drugiego albumu", często spotykane zjawisko słabszego przyjęcia drugiej płyty po entuzjastycznie przyjętym debiucie. Pewien wpływ na słabszą sprzedaż mógł mieć także fakt, że płyta jest cokolwiek mroczniejsza niż "Ompa" - przynajmniej jeśli chodzi o warstwę tekstową. Muzycznie to nadal pełna energii, oryginalna, kajzerowska mieszanka gatunków - choć tym razem może więcej w niej rocka.