Drugi album zespołu ukazał się po bardzo długiej, aż pięcioletniej przerwie. Przerwy pracowitej, bo wypełnionej intensywną działalnością koncertową - głównie po USA i Japonii - oraz pracą muzyków nad innymi projektami muzycznymi jak Serena-Maneesh (w wypadku wokalisty Ådne Meisfjorda) oraz Bygdin (duo tworzone przez Arne Kvalvika i Kjetila Ovesena).
Dla norweskich fanów grupy przerwa najwyraźniej okazała się zbyt długa - płyta pojawiła się na 19 pozycji norweskiej listy najlepiej sprzedających się albumów, pozostając w zestawieniu zaledwie przez 1 tydzień.
Album został znacznie bardziej życzliwie przyjęty przez krytyków muzycznych, zyskał nawet nominację do prestiżowej nagrody Nordic Music Prize.
Druga płyta posiada bardziej elektroniczne, klubowe brzmienie. Syntezatory praktycznie wyparły gitary - dzięki temu wpływy krautrocka, wyraźne już na pierwszym albumie stały się jeszcze bardziej oczywiste. Zauważalna też jest inspiracja bardziej współczesnymi gatunkami muzyki elektronicznej jak house i trance - szczególnie widać to na przykładzie instrumentalnego "Dahle Disco".
Zastrzeżenia krytyków dotyczyły głównie mało wyrazistego wokalu Ådne Meisfjorda, ale muzyka zawarta na płycie - ambitna i mroczna - została przez recenzentów doceniona.
1. Spacedoubt - 4:45
2. Dahle Disco - 9:54
3. Lucid Dreams - Part I - 2:10
4. Lucid Dreams - Part II - 3:38
5. Lucid Dreams - Part III - 4:09
6. Sleepless Nights #4 - 2:25
7. Sunkissed - 3:11
8. SF - 5:54
9. Osaka - 6:09
