Tages
Szwedzka muzyka rockowa i popowa lat sześćdziesiątych stanowiła odbicie tego co działo się w tym okresie w Wielkiej Brytanii oraz - w mniejszym stopniu - w Stanach Zjednoczonych. W Szwecji zaczęły powstawać dziesiątki młodzieżowych zespołów inspirujących się głównie brytyjskim "beatem".
Za najważniejsze szwdzkie grupy tego okresu można uznać Tages, The Mascots, The Shanes, Lee Kings.
Trzeba też wspomnieć o takich zespołach jak wykonujący muzykę instrumentalną The Spotnicks, Ola & The Janglers, Jackpots, Slam Creepers, The Hep Stars.
Bo Hansson
Jedną z ciekawszych postaci, które rozpoczęły muzyczną karierę w tym okresie był Bo Hansson. Początkowo grał w blusowej grupie The Merrymen, później wraz z perkusistą Janne Carlssonem utworzył duet Hansson & Karlsson, a w 1969 rozpoczął solową karierę wydając zainspirowany "Władcą pierścieni" Tolkiena album "Sagan Om Ringen".
Pod koniec lat sześćdziesiątych dały się zaobserwować wpływy muzyki psychodelicznej.
Pionierami byli Bo-Anders Persson, grający w grupach Pärson Sound, International Harvester, Träd, Gräs & Stenar.
Samla Mammas Manna (1), which debuted with Samla Mammas Manna (1971). Algarnas Tradgard (1) concocted the puzzling and oddly orchestrated suites of Framtiden Ar Ett Svavande Skepp Forankrat I Forntiden (1972), a meeting of prog-rock jamming, psychedelic freak-out and exotic chamber music. Bo Hansson released Sagan Om Ringen (1970), a collection of twelve impressionistic vignettes that mixed folk, classical, jazz and pop and that predate synth-pop and new-age music. Two Swedish groups pioneered an original folk-jazz-classical fusion: Ragnarok on Ragnarok (1976), and Kebnekajse in Balladen om Bjorbar och Natmelor, off their III (1975). Annaabee-Nox Nameloser=, FriendsProgg (skrót od "progressiv musik") pojawił się w Szwecji pod koniec lat sześćdziesiątych, a czasy jego świetności przypadają na lata siedemdziesiąte. Przyłomem był zogranizowany w czerwcu 1970 r. festiwal Gärdet w Sztokholmie i wydana kompilacja (zespoły Träd, Gräs & Stenar i Gudibrallan). Szwedzki termin niezupełnie odpowiada angielskiemu określeniu "prog rock". "Progg" jest znacznie szerszy - oznacza nie tyle odmianę muzyki rockowej ile anty-komercjalny, lewicujący ruch muzyczny. Niektóre grupy grały "rock progresywny" w przyjętym na świecie znaczeniu, inne wykonywały inne gatunki - można powiedzieć, że liczyło się "progresywne" podejście do uprawiania muzyki a utwory z reguły opatrzone były szwedzkimi tekstami. "Progg" związany był z innymi dziedzinami sztuki oraz stylem życia.
Nową muzykę wydawały anty-komercyjne, alternatywne wytwórnie płytowe Silence i MNW. W wielu miastach powstały fora muzyczne - miejsca, w których dawano koncerty bez udziału pośredników - w połowie lat 70-tych istniało 75 takich miejsc.
Wśród artystów związanych z tym ruchem znalazł się wspomniany już Bo Hansson, a także folk-rockowy Kebnekajse, Blå Tåget, Hoola Bandoola Band, Nationalteatern, inspirujący się z jednej stronie punkiem a drugiej muzyką reggae Dag Vag czy Jan Hammarlund.
W 1971 r. powstała grupa Elkvarn.
"Progg" zaczął tracić popularność pod koniec lat siedemdziesiątych, kiedy to idee lewicowe ne były już tak powszechne u młodzieży, a muzycznie zaczęły dominować hard-rock, muzyka elektroniczna, później także punk. Trzeba jedak pamietać, że z ruchu tego wywodzi się wielu, aktywnych do dziś, popularnych artystów, jak Björn Afzelius, Mikael Wiehe, Totta Näslund i Peps Persson.
.Od końca lat dziewięćdziesiątych daje się zauważyć pewien renesans muzyki "progg" - reaktywowały się zespoły Träd, Gräs oraz Stenar i Samla Mammas Manna, Nationalteatern nadal daje tournee, nie brakuje reedycji klasycznych płyt z lat siedemdziesiątych. W stosunku do niektórych wykonawców młodszego pokolenia, jak Lars Winnerbäck, towarzyszący WinnerbäckowiHovetDungen, , Cirkus Miramar czy Doktor Kosmos używa się często określenia nyprogg.
Ebba Grön
Koniec lat siedemdziesiątych przyniósł inwazję punk rocka. Bez wąpienia najsłynniejszym szwedzkim zespołem punkowym był Ebba Grön, a popularnością niewiele ustępował mu KSMB. Inne znane grupy tego gatunku to Asta Kask, Grisen Skriker czy Kriminella Gitarrer. W latach osiemdziesiątych popularnością cieszyły się zespoły Mob 47, Anti Cimex a także Moderat Likvidation, Black Uniforms, Totalitär i Avskum. W latach dziewięćdziesiątych na północy Szwecji pojawiło się kilka interesujących grup hardcorowych jak Refused czy Raised Fist. Trzeba też wspomnieć o szwedzkim podgatunku zwanym trallpunk, reprezentowanym przez takie grupy jak De lyckliga kompisarna, Strebers i Radioaktiva räker. Lata 2000 to okres reaktywacji wielu zespołów punkowych jak Asta Kask, Dia Psalma, Mob 47, Moderat Likvidation czy De lyckliga kompisarna.
Na pograniczu klasycznego rocka i popu oscylował popularny na całym świecie w latach osiemdziesiątych - aktywny do dziś - zespół Europe.
Klasyczny rock reprezentują także takie grupy jak Hellacopters. Björn SkifsWokalista i gitarzysta Hellacopters Robert Dalqvist działał także w zespołach: Thunder Express, Dundertåget
