Électronique Noire

"Électronique Noire" to pierwsza płyta solowa Eivinda Aarseta. 37-letni wówczas gitarzysta, ceniony muzyk studyjny współpracujący m.in.z saksofonistą Bendikiem Hofsethem, perkusistką Marylin Mazur, pianistą Bugge Wesseltoftem i trębaczem Nilsem Petterem Molværem, zdecydował się na wydanie albumu za namową Bugge Wesseltofta, który niedawno założył wytwórnię płytową Jazzland Recordings.

Za podstawę albumu posłużyła kompozycja "7" powstała w 1997 r. na zamówienie organizatorów festiwalu Maijazz w Stavanger (utwór "Entrance/U-Bahn" został nagrany na żywo podczas festiwalu, w studio dograna została partia klarnetu i saksofonu).

W nagraniach gitarzyście towarzyszyli Bugge Wesseltoft - fortepian elektryczny, Vidar Johansen - saksofon i klarnet, Kjetil Bjerkestrand – syntezator, Kjetil Saunes – programowanie i sampling, Nils Petter Molvaer – trąbka, Anders Engen i Kim Ofstad - perkusja oraz basiści Ingebrikt Flaten, Jonny Sjo i Bjørn Kjellemyr.

Jak stwierdził recenzent "Allmusic" muzyka zawarta na płycie to - podobnie jak wydany rok wcześniej album Khmer Molvaera (nagrany z udziałem Aarseta) - połączenie jazzu spod znaku ECM z ambientem i muzyką elektroniczną. Na albumie Aarseta dodatkowo zauważalne są elementy drum'n'bass, techno i rocka (rockowe solo gitary w "Wake-Up Call").

Solowy debiut norweskiego gitarzysty został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków muzycznych. Entuzjastycznie nastawiony recenzent "New York Timesa" nazwał wręcz "Électronique Noire" "jednym z najważniejszych albumów epoki post-milesowskiej".

Można się z tą opinią zgodzić lub nie, ale z pewnością jest to jeden z najbardziej interesujących albumów lat 90-tych i w istocie reprezentuje "nową koncepcję jazzu" w takim samym stopniu jak dokonania Bugge Wesseltofta czy Nilsa Pettera Molværa.