ACHE to duński zespół zaliczany do gatunku rocka progresywnego.
Grupa powstała w 1968 r., a pierwszy jej skład tworzyli: Torsten Olafsson (ur. 28 stycznia 1950 r.) - wokal i gitara basowa, Peter Mellin (ur. 10 czerwca 1947 r.) – organy Hammonda, Finn Olaffson (ur. 16 lutego 1953 r.) – gitara oraz Glenn Fischer (ur. 3 marca 1950 r.) – perkusja, instrumenty perkusyjne.
Początki grupy siegają połowy lat sześćdziesiątych, kiedy to Peter Mellin (późniejszy keybordzista, wtedy grający na gitarze basowej) i perkusista Glenn Fischer grali razem w grupie The Harlows. Wiosną 1967 r. Peter Melin opuścił grupę a jego miejsce zajął Torsten Olafsson. W tym czasie młodszy brat Torstena, Finn Olafsson utworzył swój własny zespół – The McKenzie Set.
W początkach 1968 r. Peter, Glenn i Tostern zdecydowali się na złożenie nowej grupy, chcąc wykonywać własne, oryginalne kompozycje (The Harlows grali tylko covery), pół roku poźniej do wspomnianej trójki dołączył zaledwie 15-letni wówczas Finn Olafsson.
Przez kilka kolejnych miesięcy trwały intensywne próby; w tworzeniu muzyki, w dużej mierze improwizowanej uczestniczyli wszyscy członkowie grupy.
Zaczęli też występować przed publicznością - jesienią 1968 r. grali w klubie „27” w Kopenhadze, ale początek ich popularności związany jest z występem na festiwalu Electric, zorganizowanym przez związek studentów w czerwcu 1968 r.
Wiosną 1969 r. Peter Schauffuss, pierwszy tancerz Teatru Królewskiego w Kopenhadze, próbował namówić braci Koppel z grupy The Savage Rose do skomponowania muzyki do baletu rockowego. Muzycy Savage Rose wahali się i w rezultacie zlecenie otrzymali członkowie Ache. Premiera baletu, zatytułowanego "De Homine Urbano" odbyła się 4 stycznia 1970 r., a zarówno przedstawienie jak i stworzona do niego muzyka spotkały się z bardzo przychylnym przyjęciem krytyków. Longplay De Homine Urbano zawierający dwa długie utwory: na stronie A - muzykę do baletu a na stronie B - suitę "Little Things", ukazał się w lutym 1970 r.
Grupa w tym okresie była bardzo aktywna: w sierpniu 1969 r. Ache wystąpili w programie telewizyjnym Top Pop Thomasa Windinga, grali w klubach i na mnożących się w owym czasie festiwalach rockowych. Na koncertach wykonywali utwory zawarte pod zbiorczym tytułem "Little Things" na stronie B albumu "De Homine Urbano" jak i materiał, który ukazał się później na płycie Green Man.
W 1970 r. wydany został singiel "Shadow of a Gypsy", największy komercyjny sukces zespołu, który sprzedał się w ilości ok. 50 tys. egzemplarzy.
Przez całą pierwszą połowę 1971 r. trwała intensywna działalność koncertowa zespołu, a 25 czerwca tegp roku Ache zagrali ostatni koncert w oryginalnym składzie.
Według Finna Olafssena bezpośrednią przyczyną rozwiązania grupy było odwołanie planowanego europejskiego tournée zespołu - manager i organizator koncertów grupy ogłosił bankructwo.
Po czterech latach przerwy grupa została reaktywowana przez Petera Mellina i Finna Olaffsona - zamiast Torstena i Glenna w nowym Ache znaleźli się Stig Kreutzfeldt (wokal i instrumenty perkusyjne), Johnnie Gellett (wokal, gitara i perkusja), Steentoft Andersen – gitara basowa i Gert Smedegaard – perkusja. W tym składzie Ache nagrali album Pictures from Cyclus 7 wydany w 1976 r.
Rok 1976 zespół spędził w trasie koncertowej - podczas tournée skład grupy był zmienny.
W 1977 r. grupa wydała płytę "Blå som altid", zawarte na niej utwory opatrzone zostały duńskimi tekstami. Tym razem w składzie Ache znaleźli się obaj bracia Olafssonowie, Alex Nyborg Madsen (wokal), Per Wium (organy Hammonda, instrumenty klawiszowe) i Klaus Thran (perkusja).
Ostatecznie zespół przestał istnieć pod koniec lat osiemdziesiątych.
W 2003 r. grupa muzyków, którzy w różnych okresach grali w Ache nagrała piosenkę popierajacą projekt "Bevar Christiania" - utwór nosi tytuł "De skæve drømme".
